Vandaag was het weer zover. Om 10.45uur ging het alarm af op het werk. Ik zat net in een telefoongesprek. Snel afgebroken, je weet immers maar nooit.
Het regende licht buiten, dus even de jas gepakt en de trap genomen. Relaxed met z’n allen naar beneden, een aantal “pakken” bleven al pratend doorwerken. Onderweg op de trap zien we omhoog rennende BHV’ers. De een met een hesje (basisplaats?) en de ander met een helm (men roept “laat Bob de Bouwer er door”). Eigenlijk genant.
En dan staan we allemaal buiten in de regen. Sommige zijn hun jas vergeten, daar wordt om gelachen.
Dan volgt het wachten. Deze keer zowaar een brandweer- en politieauto er bij.
Dezelfde BHV’ers (oranje en gele hesjes, een duidelijke hint naar de opstelling dus) lopen druk heen en weer. Er worden geen aanwezigheidslijsten gecheckt. Wij “slachtoffers” weten niet waar we aan ontsnapt zijn: brand, gifgas of iets anders.
En dan volgt het sein oefeningmeester. Dus allemaal weer naar binnen. Nu worden we bij de deur gevraagd onze pas te tonen. Het duurde maar een klein half uur. Toch goed dat er oefeningen gehouden worden. Maar geen idee als er echt iets is .. is er dan ook tijd is om de jas en tas mee te nemen ….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten