vrijdag 21 januari 2011

103. Yankees winnen TVOH!

.

Na weken van niet kijken, stond vanavond de tv op the Voice of Holland. Een zoveelste op zoek naar een wannabee popstar idol met voorrondes en finaleshows. Compleet met green, red, blue maar zonder darkroom.

Daar ging mijn avondje Snor met Gijp!


De afgelopen weken werd mij iedere keer verteld dat TVOH echt anders was dan alle andere talentenjachten. Sure!

Maar goed, ik heb een tijdje geprobeerd objectief te kijken naar de finale. Natuurlijk moet het programma betaald worden en volgen er na iedere 10 minuten reclame. En natuurlijk ziet Wendy van Dijk er onherkenbaar uit. En natuurlijk is de jury laaiend .. enthousiast.
Maar wat er nu zo anders aan is?


Onder de finalisten zijn drie vrouwen en een getatoeëerde vent die altijd een Yankeespetje op heeft! Goede stem, grappig uiterlijk maar erg jammer van die pet!
Dus sowieso een reden om te moeten verliezen. Let’s GO RED SOX!



Om half tien haakte ik (al) af. Excuses aan de rest van Nederland. Het is mijn ding gewoon niet.De zoveelste op zoek naar een zanger(es)show.15 minutes of fame en nog een maar dagen nieuws en dan het schnabbelcircuit in. Wat, niet dan?
Wie kent de oud winnaars van de vorige programma’s nog?

En hoeveel rip offs van dit nieuwe programma krijgen we nog?
John de Mollen van Nederland, uw aandacht graag. Ga eens op zoek waar we wel behoefte aan hebben.
Ik heb wel een paar suggesties:

So you wanna be a betrouwbare autoverkoper

ALTIJD BINNEN GESTAAN!

Op zoek naar … een aannemer die zich aan de planning houdt.
 
NEE HOOR, WE KOMEN MORGEN ECHT TERUG!
Maar terug naar de finale van het zingcontest. Martijn en Wendy halen alles uit de kast om het spannend te laten lijken. Maar het is natuurlijk een vooropgezette fraude. Iedereen wist al weken wie ging winnen. Special guest Sepp Blatter maakte de envelop open ... en geheel volgens verwachting, won de plakplaatjesman met de pet van de aartsrivaal.

Klaar, volgende week weer echt belangrijke zaken ….. in Voetbal International!

zondag 16 januari 2011

102. Trauma voor het leven!

.

Zestien jaar geleden moesten we allemaal weg van Jan Terlouw!

De hele Betuwevallei werd op last van de overheid verzocht te evacueren voor het hoge water in de Waal en de Lek. Lange files de stad uit, drukke evacuatietreinen. Bewoners namen alles wat dierbaar was mee, huisdieren, foto’s en schilderijen.
Er was geen aanhanger meer te huren.

Youp van 't Hek maakte in zijn oudejaarsconference van 1995 de grap dat hij mensen had zien huilen omdat ze uit Tiel wegmoesten. Youp heeft waarschijnlijk zelf nooit gedwongen zijn huis moeten verlaten. Inmiddels zijn alle verhalen over de trauma's van 1995 bekend. Nu zou Youp die grap niet meer maken.

De hele dag was de aankomende ramp nieuws op radio en tv. Zie oa. een oude uitzending van RTL nieuws.
Niet op internet, dat hadden we bijna nog niet. Sowieso was er veel minder informatie. Die zouden we moeten ontvangen van Radio M, maar niemand wist op welke frequentie die zat. Er waren ook nog geen gsm’s dus als je elkaar wilde bellen voor het laatste nieuws en waterstanden, moest je eerst naar huis!

De hamvraag was natuurlijk hoe hoog het water zou komen. De berichtgeving liet zich hierover nauwelijks uit. Er werd 50 centimeter genoemd maar ook zes meter kwam voorbij.
Er het water zou minstens twee weken blijven staan. Weg vloer, weg gordijnen, weg, weg weg weg!


Want alle overstromingen in Brazilië, Bangladesh of Australië ten spijt, bij ons zou het pas echt heftig worden. Geen doden natuurlijk maar wel verlies van laminaat, vloerkleden en andere onvervangbare spullen!

Maar gelukkig kon er ook veel op zolder gezet worden. Zo verhuisde een huisgenoot zijn (dure!) hengels en zijn (geen grap) rubberboot naar de hoogste verdieping! Elders werden piano’s en bureaus in aanhangers gezet. Niets werd aan het toeval overgelaten.

Achteraf viel het allemaal (gelukkig!) mee. Geen dijkdoorbraak, geen groot leed.
En naderhand kregen alle bewoners (per huishouden) vijfhonderd gulden voor het opgelopen leed en de levenslange trauma’s.
Ik zelf heb er nog meer aan verdiend. Ik studeerde in 1995 en verdiende bij via Randstad.
Of ik wilde helpen bij het terugzetten van een boekenverzameling bij een particulier?


En dus fietste ik naar de Wijdsteeg en belde aan bij ene Piet Vroon. Hij had al zijn boeken (zeker 50 dozen!) geëvacueerd en deze stonden nu in dozen in de gang. Of de uitzendkracht ze in de aanbouw weer op alfabet in de kasten wilde zetten. Prima!


Twee dagen werk, kroketten bij de lunch en een dikke fooi van 100 gulden toe.
Piet bedankt!


Dit weekend is het weer hoog water. Inmiddels zijn de dijken hoger en zal het rampenplan zijn verbeterd. Het water is nog niet zo hoog als in 1995 maar toch beginnen we allemaal weer wat bangig te worden. Het trauma van 1995 heeft er diep ingehakt. Bij Pak ’n Bak is alles al besproken, alle verhuizers staan stand by, hun verloven zijn ingetrokken.


Inmiddels staan alle foto’s op pc’s en kunnen we via internet 24 uur per dag de waterstanden volgen. Makkelijker mee te nemen dus. We hoeven niet meer te wachten op Mart Smeets (‘Waar is ie door?’) die live een dijkgraaf interviewt over het als … dan van een dijkdoorbraak.
En Piet Vroon? Piet zal de nieuwe ramp helaas niet mee meemaken.


En gezien de inflatie zou 500 gulden nu toch minimaal 5000 euro moeten zijn.
Ik heb wel een idee: geef het bedrag uit het noodfonds (giro 555) al bij de evacuatie, dan gaan we direct een paar weken therapeutisch op vakantie. Lekker naar warm land.
Want niets is zo erg om te moeten evacueren voor het wassende water.
Laat het water dus nog maar even doorstijgen.

donderdag 13 januari 2011

101. NS mevrouw wint Giel's Goedemorgen Contest

.

De NS heeft nieuwe treintjes. Ze doen het nu!

Tenminste als het niet vriest, sneeuwt of bladert.
En ze hebben meer zitplaatsen, want de wc’s zijn er uitgehaald.

Allemaal negatieve berichtgeving. Daar moet wat aan gedaan worden!
Want van binnen is de nieuwe Sprinter net een vliegtuig. Op flatscreentjes staat de tijd, de temperatuur (binnen en buiten de trein!), de verwachte aankomst tijd (GPS?) en hoe hard we met z’n allen rijden!
Ook geen Kedeng Kedeng meer, wat de treintjes rijden erg soepel.


Bij het instappen klapt het instapplankje uit, gaat een alarmpje af. Bij het uitstappen gaat het groene lampje op de deur branden (DAAR moet je dus kennelijk op drukken) en gaat het rode alarmlampje knipperen als de deuren dicht gaan.
We hebben er niet omgevraagd maar geweldig dat het is!


En in de trein wordt de reziger in alle EU-talen een fijne reis toegewenst.
En we worden zelfs geïnformeerd wanneer de trein niet verder rijdt. De reizigers informeren wanneer de trein helemaal niet rijdt, wat vaker voorkomt, schijnt een stuk moeilijker te zijn.


Maar het mooiste is de omroepmevrouw! Niet op het station, nee in de trein.
Het is natuurlijk een bandje, ze zal heus niet iedere keer meereizen ….
Maar onderweg zegt ze iedere keer:
Dames en heren, Goedemorgen  het volgende station is
Dat Goedemorgen (of goedemiddag/goedenavond) moet in de studio van Giel Beelen opgenomen zijn!
Het is prachtig gewoon. Luister er morgen maar eens naar.
Na ieder station heb je meer zin om te werken!

NS bedankt!

woensdag 12 januari 2011

100. 1187 – AAHG

.

Op 10 december van het vorig jaar fietste ik naar het station. Het was vroeg en nog donker. Net de avond ervoor had de voorlamp het begeven.

En ja hoor, wie stond er langs de kant van de weg.
Juist, het Oog der Wet, de Law himself!

En wat vond de diensthebbende agent. Er was sprake van een levensgevaarlijke situatie. Meneer de Blogger reed zonder licht!
Gelukkig voor de rest van de mensheid werd ik staande gehouden. Dat zou me op een hoge straf komen te staan. Maar de goede Bromsnor kneep een oogje toe. Had kennelijk goed geslapen.
Hij wilde me geen bekeuring geven. Maar of ik dan een voorlampje wilde kopen.


Als het verkeer daarvan veiliger zou worden, dan wilde ik maar al te graag een lampje afnemen van de toch wel imposante agent.
Kosten voor de gadget: 35 euro! Maar dan zou het wel een heel goed lampje zijn.
Gezien de exclusiviteit kwamen er wel nog wat leveringkosten bij.
Ook geen probleem! Voor het landsbelang doe ik alles.


Nu leven wij in een stad waar de afgelopen maanden nogal wat overvalletjes zijn geweest.
Of er inmiddels arrestaties zijn verricht weet ik niet. Maar iedere winkelier, pizzaria en sportclub heeft inmiddels een pinautomaat. Dat is een goede zaak voor de consument!

En voor de rest van de inwoners is het gewoon prettig dat het echte schorrie morrie gepakt wordt! Want ik rij inmiddels iedere ochtend én avond met het lampje van de staat.

Aan het eind van de verkoop vroeg de agent of ik nog een verklaring wilde afleggen (dat hoefde ik). Ik was sprakeloos en kon alleen maar een fluisterend "Dank u wel" uitbrengen.

Ik heb vandaag een shirt besteld met de cijfercode 1187, dat staat voor de letters AAHG.
Wat dat betekent? Alle Agenten Hebben Gelijk!

donderdag 6 januari 2011

99. George ..... We reclycle!

.

Woensdag naar de film The American geweest. Een film van Anton Corbijn en de opvolger van Control. Tevens de verfilming van het door mij gelezen boek A very private Gentleman van Martin Booth.

De hoofdpersoon is een oude huurmoordenaar die tijdelijk in een Italiaans stadje Castel Del Monte woont. Daar ontmoet hij onder andere de plaatselijke priester en de prostituee Clara.


De 150 inwoners van het echt bestaande dorpje waren maar wat blij om de filmploeg te mogen ontvangen.
Bijna allemaal figureren ze ook wel ergens in de film. Net als een plaatselijke zwerfhond die regelmatig door het beeld trippelt.

Verder zien we mooie landschapsbeelden en wordt het stadje voor de VVV goed in beeld gebracht. Dat kan je wel aan Corbijn overlaten.

De mooie filmmuziek is gemaakt door Herbert ‘Das Boot, Der Weg’ Grönemeyer en in de film horen we de originele versie van We don’t speak Americano (Pas parlo Americano). Laat er nu net een remake zijn (met beat) uitgebracht ten tijde van de release van de film …

Het verhaal heeft wat weg van een remake van High Noon of een andere western. De goodguy krijgt te maken met spoken uit het verleden en moet daar eerst mee afrekenen voor hij de volgende fase van zijn leven (pensioen) kan bereiken.


Er wordt op een flatscreen zelfs een scene van Once upon a time in the West (C'era una volta il West) getoond en nog wel de dramatische scene dat Frank het zoontje van Brett McBain doodschiet. "Now that you've called me by name..."


De film laat vooral na de pauze het verhaal in het boek los. Andere verhaallijnen, minder uitleg en een ander einde. Goede mooie film maar ik vond het boek beter.


Hoogtepunt van de film is natuurlijk als de hoofdpersoon, Jack, Edward, een kop koffie gaat drinken in een typisch Italiaanse koffietentje. Je hoorde het niet in de bioscoop, maar iedereen zocht naar John Malkovich en dacht: WHAT ELSE?
Als George naar buiten loopt, verwacht je toch die vleugel ….


zaterdag 1 januari 2011

98. Voor Niemand

.
Ik heb het net niet gehaald. Voor het eind van het jaar nummer 100 van dit blog te schrijven.
Mooie target voor volgend jaar. Makkie.

Maar het geeft mooi de zinloze gelegenheid terug te blikken en eens een top Fail van 2010 samen te stellen. Daar zit Niemand op te wachten en dat is (en was bij aanvang) ook niet de bedoeling. Hoewel de stukjes veel gelezen worden, tiep ik vooral voor mijn eigen plezier.


Daarom voor Niemand de Top 10 minst geslaagde stukjes (in nummerieke volgorde)

01. Nieuwe pakken merk, meer knoeien
Snel geschreven, was veel meer uit te halen. Er zijn tal van onhandige verpakkingen zoals hagelslag (scheurt altijd stuk) en ketchup (als je vergeet het plakrondje op de fles te halen). Geen sterk begin dus.


Geen foto van onze ijscobelg. Die houden we dus te goed.


Veel foto’s weinig verhaal. Hoewel de foto’s het verhaal vertellen van die middag, had het wat scherper gekund. Maar het was wel een van de leukste middagen van 2010.


44. PSV is bang
Typisch zo’n stukje zonder nieuwskern. Op het werk geschreven en te snel geplaatst.

49. Hi Ken, do you gonna go for a ride?
Zelfde kritiek als no. 25.


Ook een stuk dat ik beter had moeten uitwerken.


61. De troonrede was een acrostychon!
Uit de statistieken blijkt dat dit stukje het meest gelezen is! Ik vond het niet zo geweldig. Ik heb namelijk niet zelf de acrostychon ontdekt. Maar het hoedje van Sabine Uitslag maakte wel wat goed.

Te makkelijk, maar de uitslag blijft natuurlijk wel leuk. Maar toch liever een gelijkspel in Amsterdam en dan thuis gewonnen van Liverpool, Steaua en Napoli. Natuurlijk zagen die scheidsen het verkeerd. 3x een zuiverdoelpunt onthouden.
Maar ophouden hoor, anders worden het van die Wamberto-verhalen.


80. Koplopert
Vooral leuk voor intimi maar voor de rest alleen maar goed voor de kwantiteit.

82. De Tros wil Tanja op Songfestival
Dit stukje was een soort nabrander van 81. 81 en 82 hadden eigenlijk in een stukje gemoeten. Daarbij is het te veel aandacht voor T.N.

91. Teleteksten
Ik heb het gevoel dat ik hier veel meer uit had kunnen halen.

Niemand zal tot hier gelezen hebben want Niemand zit te wachten op stukjes die voor Niemand leuk zijn. Ach Niemand zal me voordragen voor de Loden Sneeuwschuiver. Een zinloze prijs waar Niemand op zit te wachten. Dit jaar ga ik gewoon door, omdat Niemand me niet heeft gezegd heeft te stoppen.

Allemaal een mooi en gezond 2011 toegewenst, voor Niemand in het bijzonder!