WE zijn weer een wereldkampioen rijker. In Maastricht prolongeerde de Rotterdammer Pim Niemeijer (19) zijn titel tijdens het WK Stratego. Dit staat in de krant De Limburger.
De kampioen is in het dagelijks leven werkzaam in de IT-branche. De Rotterdammer veroverde twee jaar geleden in Kiev ook al de wereldtitel. Na de remise tegen zijn angstgegner Tim Slagboom lag de weg naar de tweede titel open voor Niemeijer.
Op een heldenontvangst in zijn woonplaats hoeft de wereldkampioen niet te rekenen. "Ha, ha. Nee, daar is deze sport denk ik toch iets te onbekend voor. Twee jaar terug ben ik wel gevolgd door een ploeg van RTV Rijnmond. Die wilden weten hoe een dag van een wereldkampioen Stratego eruit zag. Nou, die dag is heel normaal hoor." De kracht van Niemeijer schuilt in zijn groot analytisch vermogen en ijzersterk geheugen. "Bij Stratego zijn dat belangrijke kwaliteiten. Daarnaast blijf ik vrij cool. Ik raak niet in paniek als het even tegenzit."
In dit bericht zitten natuurlijk tal van grappen: WK van een bordspel, in Limburg (dit is op zich al grappig!). Limbabwe heeft zelfs een eigen Wiki-site:Angstgegners en "Niet in paniek raken" (bijvoorbeeld als je Spion wordt geslagen). Stratego is het nieuwe Korfbal. Dat winnen we namelijk ook en als je de wereld ranglijst bekijkt, kom je helemaal niet meer bij:
Top 10: 8x NL
Het is toch het nieuws van de dag. Niet het schietincident bij het WK honkbal voor vrouwen, niet de bosbranden in Moskou of de 52ste verjaardag van Madonna. Nee het is het WK Stratego!
Alhoewel …. Excelsior won vandaag ook!
'Secrets of successful stone-skipping'.
BeantwoordenVerwijderenDe uitkomst is dat het gooien van een steen zodat deze het wateroppervlak onder een hoek van ongeveer 20° raakt, het beste is. Met het beste is hier natuurlijk bedoeld het bereiken van het ultieme doel van dit spel: zo veel mogelijk hupjes. De hoek van 20° blijkt om een aantal redenen optimaal: het is de hoek die de laagste snelheid vraagt maar het is ook de hoek waarbij zo weinig mogelijk energie aan het wateroppervlak wordt overgedragen als de steen het oppervlak raakt. Dat laatste is natuurlijk niet onbelangrijk. Immers, hoe meer (bewegings)energie de steen behoudt, hoe meer energie beschikbaar blijft voor volgende hupjes. U kent natuurlijk ook die steentjes die u geworpen heeft en die onmiddellijk onder water verdwijnen. Het onderzoek geeft ook aan waarom. De hoek waaronder u de steen gooide, is dan 45° of meer geweest.
Volgens opgave van de zichzelf de officiële steentjes-keilen-organisatie noemen staat het wereldrecord op 38 hupjes en zou het in 1992 gevestigd zijn door ene J Coleman-McGhee. Dit valt echter te betwisten, omdat het hier blijkens de informatie op de website van skipping stone om een regiogebonden organisatie staat. Het Guiness Book of Records, dat bij gebrek aan een officiéle organisatievorm voor een gebeurtenis toonaangevend is, maakt geen melding van deze organisatie.
appeltje: nou, tijd voor een WK!
wij zeiden 'slifferen' mijn slifferrecord staat op 8x