woensdag 17 november 2010

86. Herman

.

Ergernis dinsdagavond:
Ik zit in de trein naar huis, zit aan het gangpad en lees een boek. Spannend verhaal en ik zit bijna aan het eind van een hoofdstuk. We zijn nog niet bij het station, nog zeker 5 minuten voordat de trein stilstaat.

Dan hoor ik een de man naast me : “Mag ik er zo even langs?” Ik zeg “Ja” en de man staat direct op en wil me voorbij. Dat “ZO” is dus geen zo maar NU, Direct, Meteen.
Daar gaat de kans om rustig mijn hoofdstuk uit te lezen. Wat een ongelooflijke eikel!


Ten eerste had ie best NU kunnen zeggen in plaats van ZO en ten tweede stonden we nog lang niet stil.
Maar de man zelf verraadt een hysterische angst om niet uit de trein te kunnen en dan te moeten uitstappen op het volgend station. Anders is Janlul te laat thuis voor de piepers!

Maar reizen kan niet meer
Dat had ie mooi gedacht
Ja, reizen terug naar huis
Want er wordt met het eten gewacht

Maar die zelfde oetlul staat ’s morgens te dringen om als eerste de trein in de kunnen, grist de laatste Metro voor je neus weg en laat openlijk blijken dat je koptelefoon te hard staat.

Een man met alles
Wat je hebben kan
Vrouw, kind, huis, auto, baan
Zo'n baan
Maar Herman wilde het ooit anders
En denkt daar nu al maanden aan

Ik heb dus de zenuwpees niet aangesproken of neegesabeld met mijn rugzak.
Hij heeft het vast al moeilijk genoeg.

Ergernis woensdagavond:
Toen ik woensdag de boodschappen deed, werd ik bijna aangereden door Herman, dezelfde maar dan 20 jaar ouder. Zittend op zijn bolide (een opgevoerde PractiConfort Polka 3).

Dacht hij mij te kunnen passeren tussen de openslaande klaphekjes van de supermarkt.

Geen sorry, geen pardon, gewoon doorrijden. Lompe wegpiraat, dacht ik. En wanneer voeren ze nu eens een rijbewijs in voor o-zo-mobiele-bejaarden? Ze rijden bijna 20 kilometer per uur (tot 12 km/per uur zegt de site). Ik zag in een flits een scootmobiel met een lege accu op een spoorovergang.

Maar die gedachte onderdrukte ik snel, dat gun ik de treinreizigers en de bovenal de treinpiloot niet.
Ik kan het ook uitbesteden:

In 1972, a crack commando unit was sent to prison by a military court for a crime they didn't commit. These men promptly escaped from a maximum security stockade to the Los Angeles underground. Today, still wanted by the government, they survive as soldiers of fortune.

If you have a problem, if no one else can help, and if you can find them, maybe you can hire... Tatatataaa tatatata tatatatatataaa tatatata

Wel een duur team en ik heet geen Zjordania en ik wil geen gezeur met kolonel Decker.
Gelukkig kwam ook hier de wraak al snel … gratis.

NEE, NIET OP DEZE MANIER ;-)

Twintig meter verder wilde Herman smeerkaas pakken uit het bovenste schap, dat lukt niet. Ik zag hem mij wel iets vragen maar hoorde niets. Ik had namelijk net mijn geluid van mijn koptelefoon per ongeluk wat harder gezet.
Net goed, dan eet je het weekend maar gewone kaas! Lekker puh!
Game, set and match!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten