Dat was mijn zaterdagmiddag. Geen bijbaantje in een snackbar maar bardienst op de voetbalclub. En alles in het kader van het mooie scrabble-woord: ouderparticipatie.
Bij bardienst en dan ook nog de middagshift dacht ik aan biertappen, colaatjes inschenken en hoofdrekenen maar niets van dit alles.
Of de ouder van de speelster van de E2 de keuken wilde doen. Alsof je een keuze hebt ;-)
Dus pseudo enthousiast de frituurlucht in. Heerlijk toch.
In vijf minuten werd me de kassa (niets hoofdrekenen), de bonnetjes, het tosti-apparaat en de frituurpannen uitgelegd. Als de klanten een voor een komen, wordt het een makkie, dacht ik nog.
Maar binnen vijf minuten stond de hele B-zoveel voor het luik. zoveel frikandellen speciaal, tig patat (met, zonder, pinda, oorlog en speciaal) en een paar andere snacks. “Duurt het lang, we hebben honger!”
Ik had er maar twee fout en één vergeten … en dus ongeveer 12 goed
Daarna tosti’s grillen, satésaus bijmaken, broodjes voorsnijden, kassarollen bijvullen.
Doe maar een broodje mexicano met uitjes. Een wat? En ook nog een broodje kipcorn.
Oke, maar niet teruggeven als je het toch niet lekker vindt!
En of ‘Herman den Blijker’ ook een zelfgebakken frietje wilde? Nou, laat maar doorkomen.
Pindasaus erop, biertje erbij. Heerlijk voetbalkantinesfeertje. Bardienst is best leuk!
Tegen half zes de keuken dicht, opruimen, schoonmaken. Of ik morgen weer kwam helpen? Hoewel ik gevleid was door het compliment, mompelde ik wat over andere dingen doen en druk en zo. Morgenochtend om 10 uur gaat de kantine weer open.
Hulde aan de clubvrijwilligers!
So, je bnt wel erg stressbestendig. Wel vervelend hé met al die hongerige en ongeduldige mensen om je heen. Maarja als je maar wel goed betaald krijgt, want dat is het aller belangrijkste niet zoals die gare supermarkten en fillialen (zoals HEMA) die je f*cking slecht betalen.
BeantwoordenVerwijderen